Երջանկության հասնելու ճանապահին մեզ խանգարող բաները ոչ թէ դիմացի մարդու սխալներն են, այլ բոլոր կրքերն ու մոլուցքները որ նստած են ամեն մարդու ներսում և իշխում են նրան: Հպարտությունը, նախանձը, ստախոսությունը, ատելությունը, ագահությունը, փառասիրությունն ու եսասիրությունը: Սրանք մեր «ստրկատերերն» են (Հովհ. 8:34), ու կռվում են մեր դեմ, մեզ ստրկացնելով (Հռոմ. 7:26): Մենք գիտեքն որ ստելը վատ բան է, բայց ստում ենք, որովհետև չենք կարողանում հաղթել դրան: Հիմա. Ով որ հասկանա սա, այն ժամանակ կհասկանա որ իրեն փրկիչ է պետք, որպեսզի այս վիճակից դուրս գա ազատության ու մաքուր սրբության: Իսկ եթե չհասկանաք ու չգաք այս վիճակին որ «հոգով աղքատ» էք ու չունեք միջոց այս ստրկությունից ազատվելու համար, ապա ձեզ փրկիչ պեք չի գա, ու դուք Աստծուն կձգտեք ու կաղոթեք միայն ձեր նպատակներին հասնելու համար: Հիսուսն ասեց, որ ինքն է այդ ՓՐԿԻՉԸ ու եկել է մեզ ազատելու (Հովհ. 8:32): Հենց իրեն այսպես էք դիմում (Տէր հասիր, ես չեմ կարողանում մենակ պայքարել սրանց դեմ), նա գալիս է ներս ու կյանքի մնացած մասը դառնում է հաղթական պայքար այս չարիքի դեմ: «Ով հաղթի, նրան թոյյլ կտամ նստելու ինձ հետ իմ աթոռին, ինչպէս որ ես հաղթեցի եւ նստեցի իմ Հոր աթոռին։ (Հայտն. 3:21)
Խնդրում եմ եթե ձեզ սա օգտակար եղավ, կիսեք նաև ձեր ընկերների հետ, որպեսզի մարդիկ ազատության ճանապահը տեսնեն, համաձայն մեր հավատքի:
No comments:
Post a Comment