Իմ ընկերներից մի քանիսն ինձ ասում են, որ դժվար է մերձավորին սիրելը: Ինչպե՞ս դա անել:
Ես 3 զավակներ ունեմ: Երբ նրանց կանչում եմ տուն, հույս ունեմ, որ նա ով կլսի իմ ձայնը, կգնա իր քրոջ ու եղբոր ետևից, կգտնի նրանց ու կասի, «էրէխեք, պապան կանչում ա, եկեք տուն: Արդեն մութ է»:
Որքան ես կուրախանամ, երբ իմ երեխաներն իրար հետ այդպես վարվեն:
Որքան կտխերմ, երբ իմ ձայնը լսողը չգնա իր քրոջ ու եղբոր ետևից, այլ միայն իր մասին մտածելով, գա տուն ու ասի, պապ եկել եմ:
Հիմա տեսնու՞մ էք Հայրը ինչպես է մտածում: Մենք չպիտի մեր քրոջը կամ եղբորը մենակ թողնենք: Դա չի ուրախացնի որևէ ծնողի, առավել ևս նրան, ու մենք բոլորս ասում ենք Հայր Մեր...
No comments:
Post a Comment