Հետևյալ երկուսից որն է ավելի լավ՝ վիրավորել թէ՞ վիրավորվել: Իրականում ոչ մեկն էլ լավ չեն, բայց երբ բանը հասնում է դրան, պարզվում է որ վիրավորվելն ավելի լավ է (ուրիշ բառ չեմ գտնում) քան թէ վիրավորելը: Ահա թէ ինչու: Մեկնաբանում է հայր Թադևոս Վիտովնիցկին իր "Մեր Մտքերը Սահմանում էն Մեր Կյանքերը" գրքում:
"Ավելի լավ է վիրավորվել քան մեկին վիրավորել: Քանի որ երբ մենք վիրավորվում կամ անարգանք էնք կրում մենք տակավին կարող ենք պահել մեր խաղաղությունը, բայց երբ մենք էնք վիրավորում մեկին, ապա մեր խիղճը չի թողնի որ մենք խաղաղություն ունենանք ու մենք կկորցնենք մեր խաղաղությունը:"
Սա իհարկէ... եթե խաղաղությունն ու հոգու ուրախությունը ձեր համար բարձրագույն արժեքներ են և դուք չէք թողնի որ ոչինչ խաթարի նրանց: Եթե մեկը ձեզ վիրավորում է, պարզապես ներեցեք, քանի որ պայմանն այսպես է "եվ ներիր մեզ մեր պարտքեն այնպես ինչպես և մենք էնք ներում մեր պարտապաններին:" ( Մաթ. 6:12) Ներել կարողանալն ավելի բարձր է քան արդարությունը:
Իսկ ավելի լավ է երբեք չվիրավորենք իրար ու ամեն մարդու մեջ Աստուծո պատկերն ու նմանությունը տեսնենք, ապրենք իրար հետ սիրով, որպես մի մեծ ընտանիքի անդամներ:
No comments:
Post a Comment