Մի շատ հետաքրքիր ձև կա, որ ճշմարիտ Քրիստոնեաներդ կարող էք այնպես անել որ մարդիկ իրենց շատ լավ զգան ձեր ներկայության մեջ: Երբ դուք փոխում էք ձեր մտքերը, զարմանալի բայց բնական ձևով ձէր շուրջի մարդկան մտքերը նույնպես փոխվում էն: Ահա թէ ինչպես:
Սերբիայի Վիտովնիցա քաղաքի վանքում մինչև 2003 թվականը Թադևոս անունով մի ծեր վանահայր էր ապրում, որի մոտ տասնյակ հազարավոր մարդիկ էին գնում հոգևոր կյանքի մասին խորհուրդների համար: Այս մարդը շատ խոնարհ ու հարգված մարդ էր: Ահա թէ նա ինչ էր ասում վերոհիշյալ հարցի մասին:
Երբ մենք հաճախ էնք մտածում մի անձի մասին, մենք սկսում էնք սիրել այդ անձին: Դուք հասկանու՞մ էք, անհնար է սիրել մեկին երբ մենք այդ անձին ոչ մի ուշադրություն չէնք դարձնում և չէնք մտածում իր մասին երկար ժամանակ:
Երբ մենք փնտրում էնք մեր սիրելի Տիրոջն ու հաճախ մտածում Նրա մասին, մեր սրտերը սկսում էն ջերմանալ:
Երբ սիրտը ջերմանում է ու միտքը կենտրոնանում մի կետի վրա (ի նկատի ունի Աստուծո) և երբ այդ կենտորնացումը զորավոր է՝ ապա ջերմացող սրտի կրակը ուժեղանում է և մենք սկսում էնք ամեն ինչ սրտով (խղճով) անել: Ու մեկ էլ հանկարծ մենք սկսում էնք մեր շուրջի իրադարձություններին այլ կերպ, այլ աչքերով նայել: Ու հանկարծ տեսնում էնք որ մեջ շուրջը ամեն ինչ փոխվում է: Մարդկանց մտքերը նույնպես իրականում փոխվում էն մեզանից ճառագայթող խաղաղության պատճառով: Նրանց իրենց լավ էն զգում մեր ներկայության ժամանակ: Թէրևս նրանք մեր հետ թշնամանք ունեին առաջ կամ կոնֆլիկտ, բայց հիմա նրանք զգում էն որ մեզանից խաղաղություն է ճառագայթում:
Իսկ ինչ վերաբերվում է մեզ, մենք այլևս նրանց հետ չէնք վարվում «աչքի տեղ աչք, ատամի տեղ ատամ» սկզբունքով, այլ նրանց մասին ունենք միայն բարի ու անկեղծ մտքեր (շեշտում էմ, բարի ՄՏՔԵՐ): Մեր ուզածն արդեն խաղաղություն է: Երբ երկու կոնֆլիկտային կողմեր կան, մի կողմը պետք է արժանապատվորեն զիճի: Դու դառնում էս այդ կողմը: Տէրն, ի վերջո, պատվիրեց մեզ սիրել մեր թշնամիներին:
Հետաքրքիր մոտեցում է ցույց տալիս հայր Թադևոս Վիտովնիցկին: Նա այս մտքերը շարադրել է մի գրքում, որ վերնագրված է այսպես - «Մեր Մտքերը Որոշում էն Մեր Կյանքը»:
No comments:
Post a Comment