Ինչու՞ մարդիկ չեն ձգտում կատարելության: Ինչու՞ Քրիստոնեաներն ունենալով գիտակցությունը, որ միայն Հիսուսի պատվիրանները պահելով կարող են կատարյալ լինել, այդուհանդերձ չեն ձգտում այդ կատարելությանը: Մոտավորապես այսպիսի մի հարց տվեց ինձ ընկերներիցս մեկը մի քանի օր առաջ:
Այսպիսի հարցի պատասխանելու համար պետք է նայել Աստվածաշնչին և մեկ էլ այնպիսի մարդկանց կյանքերին, որոնք իրենց խոնարհությամբ ու Տէր Հիսուսի ու մարդկանց նկատմամբ սիրո պատճառով արժանացել էն որոշակի լուսավորման՝ այսինքն եկեղեցու հայրերին:
Պատճառներ շատ կան բայց հեռու փնտրելու կարիք չեղավ: Սերմնացանի առակով Տէր Հիսուսը մեզ ցույց է տալիս երեք հստակ պատճառ ինչու մարդիկ, որ լսում էն Աստուծո խոսքը հեռանում են Նրանից ու կամ սառում կամ դառնում գաղջ (ոչ տաք ոչ պաղ, սովորական, ոչ մի բան չի փոխվում նրանց կյանքում, «ես իմ Աստծուն եմ հավատում» ասում են ու թէ բամբասում, թէ նախանձում և թէ ապրում հպարտության կրքին գերի): Բայց այնտեղ մի բան կար որն ինձ սթափեցրեց և ուզում եմ այն կիսել ձեզ հետ: Հիշու՞ էք ինչ պատահեց այն սերմերին, որոնք ընկան ճամփեզերքին ու ինչպես Տէր Հիսուսը մեկնաբանեց այն:
Սերմերը չորս տեղ ընկան չէ՞ (Ավետարան ըստ Ղուկասու, գլ. 8, համար 5:15) 1. ճանապարհի եզերքին, 2. ապառաժի վրայ. 3. փշերի մէջ, 4. պարարտ հողի վրայ: Ինձ իսկապես զարմացրեց թէ ինչ պատահեց ճամփեզրին ընկած սերմերին: Դրանք ոտնակոխ եղան ու երկնքի թռչյուններն այն կերան:
Կարծես թէ պատմությունը շատ լավ գիտենք, բայց այնտեղ մի շատ կարևոր բան պատահեց որի վրա պետք է ամեն օր կենտրոնանանք և ուշադրություն դարձնենք: Պատահական չէր որ Հիսուսն ասեց այդ առակի վերջում «ով ականջ ունի թող լսի."
Երբ Հիսուսը մեկնաբանում է այս առակը Ղուկասի 8րդ գլխի 12րդ համարում ասում է մի շատ ուշագրավ խոսք: «Որոնք որ ճանապարհի եզերքին են, այդ նրանք են, որ լսում են, եւ ապա սատանան գալիս հանում է խօսքը նրանց սրտից, որպէսզի չհաւատան եւ չփրկուեն։»
Ահա քեզ զգուշանալու բան: Ուրեմն մեր շատ դաժան ու խաբեբա թշնամին կարող է մտնել մեր անձերի կարևորագույն տեղերից մեկը՝ մեր հիշողության մեջ ու գողանալ այդ հիշողության ամենակարևոր մասը՞ Այո, եթե դու թույլ տաս:
Հիշողության կարևորության մասին ավելորդ է գրել, բայց դա այն է, որ քեզ ճանաչել է տալիս կյանքը ու կապում քեզ կյանք տվող, քեզ ստեղծող, քեզ պահող, քեզ փրկող Աստծո՝ քո իսկական ծնողի հետ: ---- Եվ ահա մեր Տէրն ասում է, որ եթե պարատ հողի մեջ չլինեք "ապա սատանան գալիս հանում է խօսքը նրանց սրտից, որպէսզի չհաւատան եւ չփրկուեն:"
Դուք ունեք ազատ կամք և կարող էք չթողնել հիշողության գողությունը: Մենք սրա դեմ կարող ենք պայքարել միայն Սբ. Հոգու հետ, որը մեզ «կհիշեցնի» այն ամենը ինչ Տէր Հիսուսն ասել է մեզ: (Հովհ. 14:26):
Սա շատ կարևոր է: Աստված մարմնավորվում է Հիսուսի մեջ և ուղարկում Իր Խոսքը Իր զավակներին փրկելու և Տուն բերելու: Նախանձ թշնամին պայքարում է սրա դեմ մարդկանց հիշողությունից Փրկության Խոսքը գողանալով եթե այն պապարտ հող չունի: Բայց Հիսուսն ասում է «Իսկ Մխիթարիչը՝ Սուրբ Հոգին, որին Հայրը կ’ուղարկի իմ անունով, նա ձեզ ամէն բան կ’ուսուցանի եւ ձեզ կը յիշեցնի այն ամէնը, ինչ ես ասացի ձեզ»։
«Կհիշեցնի:" Սա շատ կարևոր պահ է: Լսու՞մ էք: Լավ հիշեք թէ Տէրն ինչ ասեց Մխիթարիչ Սուրբ Հոգու մասին և թէ ինչպես Սուրգ Հոգու օգնությամբ մենք կարող էնք պայքարել հիշողության այս գողության դեմ ու խոնարհությամբ մնալ Աստուծո խոսքի մեջ:
Սիրելի եղբայրներ ու քույրեր, մի թողեք որ ձեզ նախանձող հակառակորդը գողանա ձեր հիշողությունը: Հիշողությունը միակ բանն է, որ դուք այս կյանքից կարող էք տանել: Ահա ճիշտ օգտագործեք ձեզ տրված ժամանակն ու առաջիկա Պահոց շրջանը՝ վերանորոգելով ձեր հարաբերությունը ձեր երկնավոր ծնողի հետ: Սիրով պատասխանեք Նրա սիրուն: Ավետարան ու Սաղմոս կարդացեք: Աղոթք շատ արեք: Աղոթքի ժամանակ սեր ու խոնարհություն խնդրեք, որպեսզի ավելի հաճելի դառնաք Աստծուն, որին հաճելի են զղճացող ու խոնարհ անձիք: Այսպիսով դուք կաճեք պարարտ հողի մեջ: կպայքարեք հպարտության, նախանձի, եսասիրության ու շահամոլության դեմ և կտեսնեք թէ ինչպես Սուրբ Հոգու օգնությամբ փոխվում ու բառացիորեն լուսավորվում են ձեր կյանքերը:
No comments:
Post a Comment